Ustawa z dnia 22 marca 2018 roku wprowadziła rewolucyjne zmiany w wyborze Komornika. W przeciwieństwie do poprzednio obowiązujących przepisów wierzyciel może dokonać wyboru Komornika, który poprowadzi postępowanie egzekucyjne tylko i wyłącznie w ramach właściwości sądu apelacyjnego. Komornik wybrany w ten sposób działa poza rewirem.

Ale zmiany wprowadzają pewne ograniczenia. Wierzyciel musi skierować wniosek egzekucyjny do Komornika, który jest właściwy do spraw:

1) o egzekucję z nieruchomości;

2) o wydanie nieruchomości;

3) o wprowadzenie w posiadanie nieruchomości;

4) o opróżnienie pomieszczeń, w tym lokali mieszkalnych, z osób lub rzeczy;

5) w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio.

Komornik wybrany przez wierzyciela spoza rewiru nie zawsze będzie mógł przyjąć sprawę. Odmówić musi jeżeli spełnia jeden z ustawowych warunków:

– posiada zaległości w sprawach egzekucyjnych a zaległość przekracza 6 miesięcy, chyba że liczba wszystkich spraw, jakie wpłynęły do kancelarii w roku poprzednim, nie przekroczyła 1000,

– ilość spraw w danym roku przekroczyła 5000,

– niska ściągalność tj. wpływ wszystkich spraw w danym roku przekroczył 2500, a skuteczność w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji w roku poprzednim nie przekroczyła 35%.

Powyższe dotyczy spraw poza rewirem. Jeśli wniosek dotyczy dłużnika z rewiru, to komornik musi wszcząć egzekucję ze względu na swoją właściwość.

Jak ocenić te zmiany?

Z jednej strony należy stwierdzić, że Komornik właściwy rewirowo ma szybszą szansę odnalezienia majątku dłużnik i dokonania czynności terenowych. Może też znać dłużnika i środowisko w którym żyje, co pozwoli na zwiększenie skuteczności egzekucji. Ponadto mniejsza ilość spraw to też większy nakład pracy na jedną sprawę.

Na skutki i ocenę zmiany przepisów, nie tylko w zakresie wyboru Komornika należy jeszcze trochę poczekać, aż praktyka i doktryna ukształtuje swoje poglądy oraz orzecznictwo.