Jak wyliczyć wysokość zadośćuczynienia za doznaną krzywdę?

W przypadku spraw o zadośćuczynienie przed rozpoczęciem sporu sądowego wielu zastanawia, się jak wyliczyć wartość przedmiotu sporu. Przepisy Kodeksu cywilnego nie zawierają szczegółowych podpowiedzi, czym należy się kierować przy miarkowaniu zadośćuczynienia.

Odpowiedzi na pytanie zadane w tytule poniższego artykułu należy więc poszukiwać w orzecznictwie sądów powszechnych, w szczególności Sądu Najwyższego. Pomimo wspomnianych trudności wydaje się jednak, że są czynniki, które mogą pomóc w wyliczeniu odpowiedniej kwoty. Będzie to przede wszystkim wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu. Szacuje się – w oparciu o aktualne orzecznictwo – że za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu Sądy przyznają od 2-2,5 tysiąca złotych. Godzi się jednak wskazać, że miarkowanie wysokości zadośćuczynienia nie może opierać się wyłącznie na procentowym wyliczeniu uszczerbku na zdrowiu i przyjęciu określonej kwoty za każdy procent uszczerbku. Takie rozwiązanie nie znajduje podstawy w przepisach prawa. Nie oznacza to oczywiście, że procentowe określenie uszczerbku na zdrowiu nie ma żadnego znaczenia. Ma znaczenie, ma to jednak charakter pomocniczy.
Wysokość zadośćuczynienia musi być rozważana indywidualnie i przedstawiać dla poszkodowanego odczuwalną wartość ekonomiczną, adekwatną do warunków gospodarki rynkowej (wyrok SN z 14.01.2011 r., I PK 145/10). Przy ocenie wysokości zadośćuczynienia w przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia należy uwzględniać czynniki obiektywne w postaci czasu trwania oraz stopnia intensywności cierpień fizycznych i psychicznych, nieodwracalności skutków urazu (kalectwo, oszpecenie), rodzaju wykonywanej pracy, szans na przyszłość, wieku poszkodowanego, a także czynniki subiektywne, jak poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową itp. (uchwała SN z 8.12.1973 r., III CZP 37/73).

Reasumując kluczowe będą:

  • wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego,
  • długotrwałość choroby, cierpień, leczenia,
  • aktualna i zmieniająca się stopa życiowa społeczeństwa,
  • wiek poszkodowanego,
  • inne czynniki.

Wyżej wymieniony katalog ma charakter otwarty, o czym warto pamiętać.

Udostępnij: